Süpermen Hepimizi Korur Değil mi Ana?

Bu soruyu anacığıma küçük bir çocukken sormuştum. Evet Süpermen Amerika’da yaşıyordu falan ama en nihayetinde biz onu Türkçe okumuyor muyduk? Bir de meselâ yanlışlıkla fırlatılan kıtalararası nükleer füzeleri falan uzaya göndermiyor muydu? O halde Süpermen iyi insanları nerede yaşarlarsa yaşasınlar korurdu, değil mi?

Adına ne dersek diyelim, bu, Amerika’nın “üstün ulus”  söyleminin bir belirtisiydi aslında. Öyle ki Süpermen sayesinde bütün iyi insanlar “Amerikan iyiliğinin” şemsiyesi altında buluşabiliyordu.

Ardından pek çok süper kahraman tasarlandı ama Süpermen her zaman aşılamaz ve tek olmayı başardı. Marvel’in “Kaptan Amerika’sı” bile  bu uzaydan gelen çocuk kadar sahiplenilmedi.

Çünkü Süpermen, nereden gelirse gelsin, üstün ahlâk değerlerinin  yılmaz savunucusu “göçmen Amerikalı’yı” temsil ediyordu.  Öksüz ve yetimdi ama Amerika ona yeni bir yuva vermişti. Ve o, ne kadar yorgun ne kadar kimsesiz olursa olsun Amerika’da kendi  başına bir ulus olabilmiş bütün insanları temsil ediyordu.

Daha sonra yazılıp çizilen bütün özeleştirilere rağmen Süpermen’in itibarı asla yıpranmadı.

Bu doğru mudur, yanlış mıdır? Ya da ahlâkî anlamda geçerli midir? Böyle bir sembolizm Amerikan emperyalizminin bir dayatması değil midir?

Süpermen, bir ulusun kendisini ifade etme biçimidir. Süpermen, kendisini, başkalarına bağımlı görmeyen bir ulusu temsil eder. Süpermen, kendisini “insan idealinin temsilcisi” sayan bir  ulusu temsil eder.

Kısacası Süpermen Amerikan milliyetçiliğini temsil eder.

Bu doğru mudur? Biz ne dersek diyelim Amerikalı’lar Süpermen’de “dünyada adaleti sağlayan Amerikan  insanını” göreceklerdir. Dolayısıyla bizim Süpermen hakkında ne düşündüğümüzün Amerikan’lar için hiçbir değeri yoktur.

Şimdilerde büstlerine hakaret edilen gerçek ve  bir büyük insan, “Türk, öğün, çalış, güven” derken aslında her şeyi özetlemişti ama… Biz onu reddedip “insan” olacağımızı sanırken patlamış mısırlı sinema keyfimizin hayal kahramanı, bütün ahlâk ve adalet dağarcığımızın baş köşesine oturuverdi. İyi mi?

PS: (I have  used google translater.  I aplogise for all my mistake... But i could not find a way to give my ideas to the critics of English  readers at least almost a correct translation...)

Superman Does Not Protect Us All Home?

I asked this question when I was a little boy. Yes, Superman was living in America or something, but we weren't reading him in Turkish? Wasn't he throwing inadvertently the launch of intercontinental nuclear missiles? So Superman would protect good people wherever they live, right?

Let's call it the name, it was a sign of America's "superior nation" discourse. In fact, Superman was able to meet all the good people under the umbrella of ”American goodness Öyle.

Many superheroes were then designed, but Superman was always insurmountable and managed to be the only one. Even Marvel's kadar Captain America “was not appropriated as a child from this space.

Because Superman represented the inin immigrant American inin, the indomitable defender of his superior moral values, wherever he came from. He was an orphan and an orphan, but America gave him a new nest. And he represented all the people who could become a nation in their own right in America, no matter how tired or so lonely they were.

Despite all the self-criticisms that were written and drawn later, Superman's reputation never eroded.

Is this correct, is it wrong? Or is it morally valid? Isn't such a symbolism an imposition of American imperialism?

Superman is the way a nation expresses itself. Superman represents a nation that does not regard itself as dependent on others. Superman represents a nation that considers itself a isi representative of the human ideal .

In short, Superman represents American nationalism.

Is that true? Whatever we say, Americans will see "the American people who provide justice in the world" in Superman. So what we think of Superman has no value for Americans.

The truth and one great person who is now insulted to his busts actually summarized everything when he said "Turk, meal, work, trust!é, but... While we thought we would reject him and be human , the imagination hero of our popcorn cinema pleasure sat at the corner of our entire moral and justice vocabulary. Is it good?