Epeydir günlük yazmıyorum.
nın zayıfladığı düşünülürse bu daha da anlaşılır bir durum.
Öbür yandan… İnsanlar uzun videolara bile sabredemiyor.
Hal böyle olunca insanları sözle
ikna etmek mümkünde değilmiş gibi geliyor.
Söz çağının sonuna gelmiş
olabilir miyiz?
Bu dünyanın genelinde böyle
olmayabilir ama sanki Türkiye’de artık biz sözlerle yaşamayan bir tepki toplumu
haline gelmişiz gibime geliyor.
Bu durum, toplumumuzun,
değerlere, ülkülere, duygudaşlığa bağlı bir kimlik oluşturamamasının sebebini
de açıklıyor.
Sözlerden ziyade uyaranlara tepki
veren canlılar, “insandan” farklı bir tür haline gelmiştir. Çünkü insanlar
dünyayı sadece algılayarak var olmaz; asıl onu “anlamlandırarak” var olur ve “insanca”
bir varoluşun başka bir yolu da yoktur.
“Anlam” oluşturmak yeteneği,
algılanan unsurların isimlendirilmesi ve ilişkilendirilmesi sürecini içerir.
Oysa artık Türkiye’de kelimelerin hiçbir anlamı yok. “Kelime” denen şeyler,
taraftar kitlelerini şartlamak üzere kullanılan uyarıcılardan ibaret.
Ne kadar tatsız ve uzun bir yazı değil mi? Ne size iktidarın
yüz yirmi sekiz milyarından ne ana muhalefet partisinin PKK taraftarlığından ne yarım buçuk merkez
sağın sığ muhafazakârlığından ne
de Arapçı muktedirlerle görünür de savşıp da onlarla beraber ülkede bir Arap
Kürt koalisyonuyla Türklüğü yok etmeye çalışan PKK borazanı partinin faaliyetlerinden
bahsettim.
Oysa siz polemik istiyordunuz.
Bir kimlik istiyorsunuz ama o
kimliği size sağlayan bilinçten
habersizsiniz.
Bir kimlik ediniyorsunuz ama o
kimliğin artık insan olmakla bir ilişkisinin kalmadığını fark edemiyorsunuz.
Olay bu…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder