Birincisine göre eli yüzü biraz daha düzgün, daha derli toplu bir film…
Öykü daha bütünlüklü, kurgu daha akılcı.
Bunun dışında hâlâ kaba durum komedisinden beslenen vasat bir yapım.
Şahan Gökbakar ikinci bir Kemal Sunal olur mu? Bence olmaz ama başka bir tür komik idol haline geldi bile…
Öykü daha bütünlüklü, kurgu daha akılcı.
Bunun dışında hâlâ kaba durum komedisinden beslenen vasat bir yapım.
Şahan Gökbakar ikinci bir Kemal Sunal olur mu? Bence olmaz ama başka bir tür komik idol haline geldi bile…
Bu arada şunu belirtmeliyiz ki aslında İvedik göründüğü kadar cahil değil... İçten içe sınıf atlama isteği taşıyan, yer yer beklenmedik yerlerde bilgisini konuşturan ( mesela suşi restoranında şarap degüstasyonunda) bir anti kahraman.
Buna mukabil, hesapsız ve dobra tavırlarıyla "İyiler daima kazanır!" diyen bir halk kahramanı... İçinde hüzne de yer bulan gizliden incelikli bir "adam".
Filmin ışığı, müziği, jeneriği, senaryosu, özellikli değil. Bu filme gülmek için gidilir, o kadar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder