Chef adlı filmi seyrediyorum. Film bir tür yeniden dirilişi anlatıyor. Aslında bu, Amerikan filmlerinin sık kullanılan teması.
Kötü mü? Bence değil. İnsanların başarabileceklerine inanmalarını sağlamak asla kötü olamaz.
Biraz morale ve kendimize inanmaya ihtiyacımız var. Oysa biz bambaşka saçnalıklara inanıyoruz.
Tamam vaaz etmeyelim.
Ama şarapla muzun iyi gittiğini düşünür gibiyim.
İçeriden annemin yaptığı ekmeğin kokusu geliyor. Nefis!
Bilgisayarım yanımda değil. Onsuz da oluyor ama gene de blog yazmadan edemiyorum.
Son iki gün ev taşımakla geçti, yorgunluktan geberiyorum. Dün ev taşırken nerdeyse 6 km yürümüşüm.
Bugün annemle ev yapımı hamburger yedik. Sınırsız içecek muhteşem bir şey! Sinemaya gidelim dedik sonra da vaz geçtik. Sonra da halama gittik Giderken şekersiz kurabiye aldık. Ama kurabiye gerçekten nefismiş.
Bu gecelik bu kadar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder