KAHRAMANLARIN ÖLÜMÜ – DAĞ II

Dağ II, Alper Çağlar’ın senaristliğini ve yönetmenliğini yaptığı 2016 yapımı film, 2012’de vizyona giren Dağ filminin devamıdır. Film, 7 Özel Kuvvetler mensubu askerin IŞİD’in esir tuttuğu Türk gazeteci kadını kurtarmak için Irak’a yaptığı sınır ötesi operasyonu ve dönüş yolunda bir Türk köyünde karşılaştıkları yaşlı ve kadınlardan oluşan gurubu savunmak için verdikleri mücadeleyi konu ediyor. Film de ilk kez TSK envanterine kayıtlı gerçek silahlar kullanılmış…

 Dağ II, 2016 yılının en çok izlenen yerli filmi, 9 Aralık tarihi itibariyle izleyici sayısı 2 milyon 172 bin 678 kişiye ulaşmış.

Dağ II, filmin senaristi ve aynı zamanda yönetmen koltuğuna oturan Alper Çağlar’ın üçüncü filmi. Anlaşılan Çağlar, sağlam Atsızcı ki bu durum sanatından önce sırf bu nedenle kendisine selam çaktırır… Kurmay Yarbay Veysel ‘Ölmek kolay, öldürmek daha da kolay zor olan görevini yapmak, yanındaki adamını yaşatmak, eve tek parça dönmek, bu yol yufka yüreklilerin yolu değildir…’diyor hemen filmin başında.

Atsız’da Yolların sonu şiirinde,                                                                                                                             

“Yufka yüreklilerle çetin yollar aşılmaz; 
Çünkü bu yol kutludur, gider Tanrı Dağına.”  der.                                                                    

Ve adanmışlıktan, sonunda ölüm olan bir ülküden ve Tanrılaşan erlerden söz eder. Senarist, filmin öyküsünü özetlemiş,bir bakıma tek satırda. 15 Temmuz kalkışmasında komutanın tek bir emriyle ölüme yürümedi mi bordo bereli Ömer Halisdemir, Dağlıca’da 15 askerimizi şehit verdiğimiz saldırı da askerlerini kurtarmak için öne geçen ve şehit düşen Yarbay İlker Çelikcan’da özel kuvvetlerdendi ve yanındaki adamları evlerine tek parça göndermek için kahramanca ölmedi mi?

Filme dönelim, iki subay var ‘Fırtına Getiren’ timinde, beş astsubay var konusunda uzman; bunlardan biri olan keskin nişancı, her atışından önce Atsız’ın  ‘Kahramanların Ölümü’ şiirinden bir ikilik söylüyor.

“Gerilir zorlu bir yay 
Oku fırlatmak için; 
Gece gökte doğar ay 
Yükselip batmak için. 
Mecnun inler, kanını 
Leyla’ya katmak için. 
Cilve yapar sevgili 
Gönül kanatmak için. 
Şair neden gam çeker? 
Şiir yaratmak için. 
Dağda niçin bağırılır? 
Feleğe çatmak için. 
Açılır tatlı güller 
Arılar tatmak için. 
Tanrı kızlar yaratmış 
Erlere satmak için. 
İnsan büyür beşikte 
Mezarda yatmak için. 
Ve...
Kahramanlar can verir 
Yurdu yaşatmak için”

Evet, kahramanlar can verir yurdu yaşatmak için. Bugün yine on üç kahraman, on üç ana kuzusu can verdi. Anadolu’nun ortasında sözde çatışmadan uzak Kayseri’de Tugaylarının az ötesinde, çarşı izinlerini kullanmak üzere sivil araçlara binmişlerdi ki bomba yüklü bir araç önce çarptı sonra patlatıldı. PKK ya da her ne isimi kullanıyorsa ardı ardına bu kadar sofistike eylemi planlayabilecek kadar zeki bir beyin takımına mı sahip oldu birden bire diye düşündürüyor insanı;  bu konuları uzmanların ve devletlilerimizin tasarrufuna bırakayım. Ben gencecik delikanlıları ve annelerini düşünüyorum. Şehitlik, tevekkül gibi olgular olmasa eline silah alıp önüne ilk çıkan PKK seviciden intikamını almak isterdi gariban kadın. Yayınlanan cenaze törenlerinde kaç kez duymuşsunuzdur, ‘beni de alın askere ‘diye haykıran anaları…

Türkiye’nin terör stratejisini konuşuyorlar, komik değil mi? Otuz küsur senedir verilen bir mücadelede bir strateji geliştirilememiş mi, bu aşamayı çoktan geçmedik mi? Hangi birlikten, hangi ortak paydadan söz ediyorlar? Şehit olanlar kim, yüz liralık nargileleri Keyifi’de keyifli keyifli üfleyen kimler? Bunlar mı tankların önüne atladılar yoksa askerlilerini Yüksekova’da mı yaptılar?

Gidecek başka vatanı, verecek toprağı, bozduracak doları olmayanlar, filmde ki gibi ‘Son kalesi’ Türkiye olanlar kahramanlar ki onlar bir ölür bin doğarlar.