6 Nisan 2009 Pazartesi

Güneşi Gördüm


Çok bilinen bir konuyu, çok bilinen bir dille anlatan bir film.

Özelliği ne? Arabeskin acılı çocuklarından Mahsun Kırmızıgül’ün eh artık yılların şehirlilik zoruyla görüntülediği neoarabesk bir film olması.

Film iyi hoş da neye değindiği belirsiz.

“Teröristler de evladımız” yaygın ağlaklığını, cinsel kimlik/ töre çelişkisine ulayıp “Büyükşehre göç etmeyin, hiçbir şey olmuyor!” mesajı veren naif didaktik bir yapım.

Sol soslu bol etnik siyasetçi mesajlar içeren, ideolojik olarak tiyatro oyuncularının mesleki ağırlığını da yanına alıp kendine bir hacim elde etmeye çalışmış bir film. Bu açıdan "Kurt’lar Vadisi’nde" nasıl sanki kimsenin bilmediği sırlar ifşa ediliyormuşçasına bildik vaazlar veriliyorsa burada da aynı şekilde terörü bir ucundan aklayacak ama gene de nerede durduğu pek belli edilmemeye çalışılan naif ve yoz ideolojik mesajlar dayatılmış.

Görüntü kalitesi iyi.. Fotoğraflar güzel…
Mekân seçimleriyle “Vay be!” dedirtmek istenmiş…
Müzik fena değil…
Işık bildiğimiz Yeşilçam tarzı “Her yeri aydınlat, oraya da bir röfle at ağabeycim!” tarzı bir şey…
Kısaca gözlerinizi nemlendirecek ama entelektüel içerik açısından da bilinçli seyirciyi güldürecek kadar acemice bir film “Güneşi Gördüm".

Hiç yorum yok: