Bugün doktorayı bitireli bir hafta oluyor.
Dün bir sürü işi benim de akıl erdiremediğim bir organizasyonla
bitirdim. “Başardım” demek çok iddialı olurdu.
Dün akşam Veryansın TV’de Antonio TABUCCHİ’nin bir öykü
kitabını tanıttık. Program güzel geçti. Güzel kitaplardan duyduğumuz heyecanın
paylaşılması insanın hoşuna gidiyor. Gelecek hafta fakirin kitaplarından birini tanıtacağız,
Serkan ÖZ sağ olsun.
Bugün de elimin
altında Carlos FUENTES’in “Kaygı Veren Dostluklar” adında bir kitabı var.
Aslında kitabın adı “Kaygılandıran Dostluklar” olarak çevrilemez miydi?
Dün gece geç saatlere kadar Team Viewerla bağlanıp tezin son
düzeltmeleriyle uğraştık ama ben çok uykusuzdum, yıkıldım, kaldım.
Bir yandan da son kitap çalışmamın ikinci cildi üzerinde
fırsat buldukça çalışıyorum.
Sabah değerli jüri üyelerimden birini otogardan uğurladıktan
hemen sonra bizim oğlanı okula bıraktım. Arabada şakalaştık, neşesi yerine
gelir gibi oldu, bu da bana moral verdi.
Çocuklar gülünce dünya gülüyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder