Cumhurbaşkanımızın zevceleri, şehit analarıyla terörist analarını bir araya getirmek istemiş ve şehit ailelerinden sert tepki almış.
"Cehenneme giden yollar iyi niye taşlarıyla döşenmiştir" sözü geliverdi aklıma.
Şehit analarının tepkisini keisnlikle haklı buluyorum, bunun tartışılacak yanı olamaz. Bu vatanın bekaası için can veren çocuklarımızın mücadelesiyle, düşmanımızın vahşeti yanı kefeye konamaz.
Yanlışlık şurada:
Teröristlerin anaları, "terörsit anası" değil. Yani onları, "terörsit doğuran" kadınlar olarak görmek yanlış.
İşin bu yönü, onların oğullarının "düşman "olduğu gerçeğini değişirmiyor maalesef. Onların bazı oğulları kendi iradeleri ile Türk varlığına savaş açmıştır. Netekim bazılarının ailelerinden şehitler de çıkmış olabilir.
Yanlışlığın bir diğer yönü, maalesef iki haklı veya meşru taraf varmış gibi davranılması. Burada meşru taraf Türkiye Cumhuriyeti'dir, Türk milletidir.
Dolayısıyla " iki tarafın acıları" şeklindeki bir yaklaşım, meşru tarafı haddinden fazla rencide eder.
Devletimizin hukuk içinde kalması için gayret etmek, bir ayrımcılık yapılıyor ise buna gene hukuk ile mukabele etmek, bu memlektin hukuk birliğini kabul etmek ve kullanmak ayrı bir şeydir, bu birliği yok etmek için silaha sarılmak ayrı şeylerdir.
Hukuk birliğimize saldıran, düşmandır ve onun acısı bizim için empati konusu olamaz.
Sanırım hanımefendinin mensup olduğu ideolojide bahsettiğimiz değerler ile ilgili bir duyarlılık taşımadığından şehit anneleriyle ilgili bir empati geliştirememiş. Aksi takdirde askerin kimin askeri, düşmanın kimin düşmanı olduğunu bilir ve tarafsızlığın şarta bağlı olduğunda bir anlamı olacağını da görebilirdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder