Türk insanının irfanı derki; "Okulda, askerlikte, hapiste ve hastanede kurulan dostluklar bakidir..."Bu dört yerin ortak paydalarına baktığımızda birinci sıranın "mecburiyet"e verildiğini görüyoruz... Dört yerin dördünde de olaganüstü bir durum olmadığı sürece herkes herkese katlanmaya mecburdur...
İkinci sırada ise; "benzerlik" gelmekte... Yani bu mekanlarda bulunan insanların bulunma nedenleri birbirine benzemekte, bu da bir denklik husule getirmekte...
Üçüncüsü de "paylaşmak", bu mekanlarda insanlar yokluğu da varlığıda paylaşarak dayanışırlar...
Sanırım sonuncusu da "mahrumiyet" olsa gerek, insanlar içinde bulundukları halin dışındaki hürriyetlerden, imkanlardan mahrumlar...
DOLAYISI İLE İNSANLARIN UZUN SÜRELER BİRBİRİNE KATLANMAYA MECBUR OLDUĞU, AYNI DERTLE MUZDARİP OLDUĞU, AYNI ŞEYLERİ PAYLAŞTIĞI, AYNI ŞEYLERDEN MAHRUM OLDUĞU İNSANLARLA ŞAHSİYETLERİNDEN BAĞIMSIZ BİR ÜNSİYET KURUYORLAR, BU ÜNSİYET DOSTLUĞA DÖNÜŞÜYOR...
DOST OLALIM, DOST KALALIM, ÇÜNKÜ YOL UZUN, YOL ZORLU...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder