23 Mart 2014 Pazar

AKIN VAR AKIN, GÜNEŞE AKIN...


Az önce çay almak için gittiğim mutfakta yoldan sesler geldiğini duyunca, pencereden baktım. Birden yüreğimi saran sevinci, gözlerimin dolması izledi...
Ne mi gördüm?
Çocukluğumdan beri köylerde kasabalarda, mahallelerde, terminallerde gördüğüm, sonra açılım süreci ile bıçak gibi kesilen, sessizliğe gömülen ya da artık benim rastlamadığım; o askere gönderme manzarasını gördüm ve gençlerin gür sesleriyle "EN BÜYÜK ASKER BİZİM ASKER!" diye bağıran seslerini duydum...
AKIN VAR AKIN GÜNEŞE AKIN, GÜNEŞİN FETHİ YAKIN! diye bağırasım var....

Hiç yorum yok: