Bilmiyorsan korkmalı mısın? Daracık bir geçidin arkasında bir dünya cenneti yatmadığını nereden bilebilirsin?Doğacağımı bilmiyordum ve ne zaman öleceğimi de bilmiyorum. Bütün yaptığım yaşadığım günlerin içini doldurmak. Yaşadığım ruhun içini doldurmak. Her zaman başarılı veya ayıpsız şekilde mi? Keşke yapabilseydim.
Ama başarının başarı, ayıbın ayıp olduğunu bilerek pişmanlığı ve özrü kabullenerek dizlerim ve ellerim yaralı… Ama gene de yürümeyi sürdürerek.
Her şeyi açıkça bilmek daha mı mutlu ederdi beni?
Zaman biriktirilmez…
Zaman harcanmaz…
Zaman yaşanır.
Zaman ancak yaşadığım anlardan ibarettir.
O zaman… Korkarak veya endişelenerek değil… Yaşadığını bilerek nefes al ve ver…
En azından bu kadarını anla sevgili benliğim.
Cehaletimi ümitle ve inançla aydınlatıyorum.
Ümitli, inançlı ve neşeli olmayı seçiyorum.
Ümitli, inançlı ve neşeli olmayı seçiyorum.
Ümitli, inançlı ve neşeli olmayı seçiyorum.
Ümitli, inançlı ve neşeli olmayı seçiyorum.
Ümitli, inançlı ve neşeli olmayı seçiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder