TESPİTİM GELDİ: KABİLECİLİK

Mansur Yavaş'ı tanımam, etmem, kendisiyle bir kez bile karşılaşmadım. Tek bildiğim Beypazarı'nda yok olmaya yüz tutmuş Türk Kültürüne ekonomik cansuyu akıtarak yeniden dirilmesini sağlayan belediyecilik başarısı... Ben kelimenin taşıdığı ağır anlam yükü yüzünden kendimi hiçbir zaman ülkücü olarak tanımlamadım, sadece Türk Milliyetçisiyim ya da Türkçüyüm dediğim için ülkücü olup olm...amasıyla da ilgili değilim...
Bu yükü asla taşıyamacak tiynetteki insanların ortalıkla "ben ülkücüyüm" diye dolaşmasını da anlayabilmiş değilim...
Ayrıca benim için bir kişinin milliyetçiliğinin bir tek tanımı vardır... Türk'ün bekasına hizmet etmek...
O da yaptığın işin hakkını vermekle münkündür. Bu hakkını veriş de yaptığınız işe binlerce senelik tarihten süzülen bir şuurun izdüşümlerinin nakşedilmesini sağlamakla olur...
Gittiğiniz yer neresi olursa olsun, kabın şeklini almadan, şeklinizi kaba vermeniz bir ahlak meselesidir...
O yüzden insanların dün birlikte oldukları, güzel sözler söyledikleri içlerinden çıkmış birisine bugün yokedilesi bir MÜRTED muamelesi yapmaları beni mutsuz ediyor...
Yarın kendilerinin aynı muameleye tabi tutulmayacaklarının garantisi varmış gibi yüksek perdeden atıp tutmaları ise, bende hiç ama hiç bir şekilde hoş duygular uyandırmıyor.
Bu durum sadece milliyetçiliklerinin yerini totemleşmiş bir particiliğin ve liderin gönlünü hoş etme kaygısının aldığı görüntüsünü veriyor...
Bütün bu manzara PARTİLEŞMENİN gayesinin Türk Milliyetçiliğinin hakim düşünce olarak Türk milletinin her ferdinin yüreğinde yer etmesini sağlama idealinin aracı olmaktan çıktığını ve bir çeşit kabile şuuruna dönüştüğünü gösteriyor...
BEN BİR TEK FERDİNİ BİLE DIŞARIDA BIRAKAN BİR ANLAYIŞIN TÜRK MİLLİYETÇİLİĞİ OLARAK TANIMLANAMAYACAĞI İDDİASINDAYIM...