Bu aslında bir ülkede insanların neden kitap okuduklarıyla ilgili.
Kitap okumanın yaygın bir alışkanlık olduğu ülkelerde yazar daha özgür.
Öncelikle geçim sıkıntısı çekme ihtimali daha az olduğu için.
Ama sanırım okumaya ihtiyaç duyan insanların bilinçlerinde bir çığır açabilmek imkânı onları mutlu ediyor.
Çünkü okurlarını bugün başka bir yere götürürlerken aynı zamanda uluslarının hafızasında bir iz bırakıyorlar.
Okur beğenisi şüphesiz derin bir tatmin ama medenî bir toplumun tuğlalarından biri olmak ölümsüzlük demek.
Sanırım Charles Dickens'ı Londra ile özdeşleştiren bu.
Yazarın yazarken aldığı zevki paylaşan okurlar, medeniyet yapısındaki tuğlaları bir birine tuttursun harçlardır.
Biz medeniyete ihtiyaç duyuyor muyuz? Sanırım asıl soru bu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder