12 Ekim 2011 Çarşamba

Erisem de bir gün...

Her gün bir yeniden doğuş gibidir belki? Belki zaten öyle olmalıdır. Her gün, kıymeti bilinmesi gereken  yeni bir başlangıçtır.

Belki bunu her gün hissedemeyiz ama   böyle olduğunu tekrarlamak gerekir. Belki bir nevi ölümsüzlüktür bu?

Belki... Gerçek ânın değerini bilmek ne kadar zor. Belki o kadar kolay ki bunu aklımız almıyor?

Ama ne olursa olsun hayat çabalamak, bırakmamak ve teslim olmamak, herhalde?..

Bırakmamak, teslim olmamak ve yılmamak.

Her şeyin bittiği nokta, her şeyin bittiği noktadır.
O halde o noktaya kadar yürümek ve  çabalamaktır aslolan, eriyip gitmek pahasına...

Ve belki daha önemlisi şudur: Hiç kimse bunu bizim adımıza yapmayacaktır.

Belki aslolan herkesin bu yolculuğu tek başına yapmasıdır, yapmaya cesaret etmesidir. Eriyip gitmek pahasına...

Belki gerçek ölümsüzlük budur...

Eriyip gitmek pahasına...


Hiç yorum yok: