14 Ekim 2011 Cuma

Kaybediverdiğimiz Anlarla Hayat

Hayatın en değerli anları hangileridir, dersiniz? Evliliğe  evet dediğimiz,  maçın zafer golünün atıldığı, çocuğumuzun doğduğu o anlar mıdır? Bunların değerinden kim şüphe duyabilir?

Gel gör ki içimden bir cılız ses , bir çocuk dişlekliğiyle gülümseyerek diyor ki: "Hayatın değerli anları genellikle sessizdir. Sen onları duyamadığın için heba olup giderler, farkına varamazsın..."

Hayatı hep kendimizden ibaret saymanın sonucu mu acaba bu?

Kızınızın elinden tutmuş yürürken bu sizin için olağan görünebilir. Ama onun için babasının sıcaklığını ve güvenini  doğürudan hissettiği en önemli andır.

Küçük oğlunuz, sırtını size yaslayıp oturduğunda ,sıcaklığınızı hissetmekten ne kadar mutludur, hiç düşündünüz mü?

Eşiniz, siz onun elini  belki farkında bile olmadan  sımsıkı tuttuğunuz bir an  kendini nekadar değerli ve önemli hisseder, aklınıza geldi mi?

Kardeşleriniz hiç sebepsiz onları aradığınızda, belki de en sıkıntılı bir anda  sesinizi duymaktan nekadar mutlu olurlar, bilir misiniz?

Annenizi en son ne zaman aradınız? Hayat belki de öldüğümüzde kaybolmaz... Hayat belki de yaşanmadığında kaybolur, her ânıyla... Ne dersiniz?




Enya - Only Time roskad

Hiç yorum yok: