28 Mart 2015 Cumartesi

Menfaate Dayalı Siyaset Yanlışı

Politika tanımında menfaat grupları kavramanın göz önüne alınması acaba ne kadar gerçekçidir?


Politikada menfaat merkezli bir yaklaşımen başta , toplumu geçici bir cemaatler koalisyonu olarak görmek hatasını doğurur.


Bu da belli cemaatlerin belli ve objektif menfaatlere sahi olduğunu, bu menfaatlerin sabit ve dahası bilinebilir şeyler olduğunu düşünmek demektir.

Peki ama "ortak menfaatlerin" sahipleri kimlerdir? Meselâ doktorların ne gibi bir ortak menfaati olabilir?

"Ortak menfaat" düşüncesi ancak cemaatler halinde bölünmüş ve mülkiyetleri tam bir kontrol altında tutulan insanların toplumunda bir anlam ifade eder.

Temel haklar (Hayat, mülkiyet ve hürriyet) dışında herkesin üstünde kendiliğinden anlaştığı menfaat yoktur.

Bireyin bir değer olduğu toplumlarda menfaat, bireyin kendi başına belirlediği bir fayda mülahazasıdır.

Bu hal her bireyin menfaat kabulü üzerinde kaçınılmaz bir cehalet örtüsü yaratır.

Oysa siyasetin genel tanımı bu cehalet perdesini yok saymayı gerektirir.


Böylece herhangi bir demokraside partiler bütün ideolojik görünümlerine rağmen birer menfaat kabilesinden İleri gidemezler.

Menfaatlerin belirlenmesi ancak bir "emir" kipinde mümkündür.

Ama bundan ayrı olarak menfaate dayalı siyaset anlayışı, toplumdaki etnik ve inançsal bölünmeleri anlamakta ve önlemekte yetersizdir. Çünkü menfaatler ancak bireyin kendine özgü fayda algısından ibarettir. Oysa beraberliğin kimliklendirilmesi kültürel bir iştir. Kültür kolektif bir değerdir.Kültürün yaratılması ve paylaşılması toplumun kimlik oluşumunu vebireyin en kolay iş birliği yapabileceği bir beraberlik elde etmesini sağlar.

Oysa menfaatin bireysel olması onun aynı zamanda geçici olması demektir.

Dolayısıyla bütün bir toplumun kaderiyle ilgili bir işin böylesi bilinmez vegeçici bir kabulle ilişkilendirilmesi yasama ve yürütmenin, toplumsal bölünmeler karşısında çaresiz kalmasına yol açabilir. Ama daha kötüsü, bu menfaat algısı siyasetçilerde bölünmeden yararlanma alışkanlığının yerleşmesine yol açabilir.

Türk demokrasisini tahrip eden en büyük kötülük, bu yüzden, "menfaate dayalı" yapılan siyasettir.


Hiç yorum yok: