gizli ağlamalar

tutup da dolaplar içre tıksan da

buruşuk bir elbiseymiş gibi saklasan da
mahalle aralarında kayıtsız bozacılar bozar sessizliğini

meliha pencereden bakar durmadan,
semahat sundurmadan
osman topuklarını takırdatır
herkes usulca döker
hayatının malum-u esrarını

sonra sen bu sesleri işittiğinde
dağılır yağmurların karanlığı
içten içe dolarsın hayatın serinliğiyle
insan seslerince kabarır
dolar için

ve istersin bütün tatlarıyla
olanın tekrarını