Aklımız Nerede?

 

 

Ülkede PKK ihaneti bitti mi? “PKK halk, halk PKK!” alçaklığı bitti mi?

 

Bitmedi herhalde değil mi?

 

Peki biz neler konuşuyor, neler yazıyoruz?

 

Sürekli  yolsuzluk vs haberleriyle kendi kendimize eğleniyoruz. O sırada her gün birer ikişer şehit haberi  akışa düşüyor. İlgilenmiyoruz bile. Umurumuzda değil!

 

Peki Türkiye’nin bir Türk vatanı olmadığını söyleyenler susuyor mu?

 Andımız geri geldi mi? Hayır!

 

O halde biz niye bu vatanda yaşıyoruz? Bizim hayatımızın manası nedir? Diyelim ki kişi başına düşen milli gelirimiz altmış bin dolardır, ülkenin üçte biri Kürdistan olsa acaba bunu fark edebilecek miyiz?

 

Ülkenin üçte birinin alenen Kürdistan diye anılmasından rahatsız olacak kadar namuslu, ahlâklı falan olabilsek zaten milletin şantaj kasetleriyle, ifşaatlarıyla, itiraf videolarıyla, rüşvet ve yolsuzluk haberleriyle vakit geçirmeyiz.

 

Bizim bütün merakımız insanların ahlakî zaafları, suçları, kabahatleri vs... Bunları izlemekle o kadar meşgulüz ki herhangi bir alçağın, hainin Doğu ve Güneydoğu Anadolu için “Kürdistan” demesi,  19 Mayıs’ı “soykırım” diye anması umurumuzda bile olmuyor.

 

Yani yaptıklarımız gizli kaldığı müddetçe “ahlâklı”, güçlü olduğumuz sürece “ namuslu”, zenginliğimiz sürdüğü müddetçe “muteberiz”. Birbirimizin açığını aramaktan başka bir merakımız ve işimiz yok. Böyle bir  akılla ülkenin bütünlüğü, dirliği savunulamaz.

 

Ondan sonra iktidara muhalif miyiz, değil miyiz sözde tartışmalarıyla kendi aramızda it gibi dalaşıyoruz.

 

Ciddiyetsiz, ölçüsüz bir toplumuz vesselam.