Etnikçilik Karşısında Düşük Kalorili Dincilik Salatası: MHP

MHP’nin son dönemde akl-ı selim diye nitelendirilen, yere göğe konmayan bir tavrı var: AKP’yi hemen her konuda desteklemek…

“Memleketin şu halinde iktidarı yıpratmamak…” adına sürekli tekrarlanan bu davranışı artık kaygı verici bir hale gelmiş vaziyette…

MHP’nin toplumsal olaylarda tahriklere cevap vermeme gayreti takdir-i şayandır.

Buna karşılık MHP artık  memleketin haline karşı her türlü tepkiyi soğurmak, söndürmek gibi bir  görev yapıyor gibi görünüyor.

“Ben bilmem başkanım bilir” tavrı milliyetçi camiayı bir “MHP genel başkanı sürüsü” haline getirmiş vaziyette. Milliyetçi aydınların bir kısmı, MHP’yi akılla ve vicdanen eleştirmek yerine MHP genel başkanından (liderden) gelen her şeyi takdis etmeyi kendilerine görev biliyor gibi… MHP’nin şu anki hali “Şeyh uçmaz mürit uçurur!”  benzeri…

Bu benzetme aslında epey gerçek…

Çünkü MHP’nin bu iktidar payandası tavrının altındaki güdü, “Türk-İslâm” diye başlayan popülist  sentetik ve köksüz siyasal İslâmcı hurafe…

MHP, seçmeniyle yönetimiyle adeta tekfir edilmekten ve Müslüman oylarını kaybetmekten korkarak ağzını her açtığında, dincilere hoş görünme çabasına girişiyor.

MHP “Türk Müslümanlığının”  şeklini ve yaşanışını anlamak ve savunmak yerine Arap özentilerinin dilini ve tavrını benimsiyor. Dolayısıyla ikinci el bir Arap özentisi hafif dinci parti şekilsizliğine gömülüyor.

MHP artık şu “Kanımız aksa da zafer İslâm’ın!”, sloganik tekbir vs. sloganlarını tamamen terk etmelidir.

MHP’nin lidere tapınıcı tavrının arkasında tamamen  Arap dinciliğinin tarihî/ siyasi motifi vardır. MHP maalesef Türk örfüne dayanan “liyakâtele denetleme” tavrını  ve fikrini terk edip  kerameti kendinden menkul lider  fikrine biat etmiştir. Türk milliyetçileri siyasi hareketin dinci popülizmi ile uyuşturulup aklen ve vicdanen köreltilmiş, kötürüm edilmiştir.

Memleketin alenen bölündüğü şu günlerde mecliste “akl-ı selim” namına bulunmamak ve politikası hiçbir şekilde anlaşılamayan  siyasal dinci bir partiyi desteklemek, milliyetçi akla ve vicdana tamamen aykırıdır. Arap hilekârlığı ve hesapçılığı bir siyasal dinci parti için değer taşıyabilir ama MHP gibi bir parti, hareketlerini entrikaya göre ayarlayamaz, ayarlamamalıdır.

MHP’nin sığ siyasal dinci popülizmi onun vicdanına göre hareket etmesine engel oluyor, bu artık anlaşılmalıdır.

MHP milliyetçi denecek insanların maalesef tek temsilcisi olduğu içindir ki bugün meclistedir ama yaptıklarının milliyetçilikle ilişkisi çok şüphelidir.

Zamanı ve zemini kollayarak nabza göre şerbet vermek işini politika  olarak yürütmek milliyetçiler için aslında züldür ve MHP bundan başka bir şey yapmamaktadır. MHP’nin görevi milletin vicdanına tercüman olmak, millî menfaatlerimiz açısından gerekeni,  pozisyon falan kollamadan olduğu gibi söylemektir.

Artık 1980 öncesinin şanlı mirasının arkasına sığınarak eleştirileri susturmak  kabadayılığı, kimseyi  ilgilendirmiyor, korkutmuyor. MHP’nin ’80 sonrası durumu, kendi başına incelenmeli ve cesaretle eleştirilmelidir. MHP ’80 sonrasında ilkeli ve akılcı tavrını terk edip siyasal dinciliğin  tadını almış, tarikatlerin ve cemaatlerin  güdümüne girmiştir.

MHP’nin dinciliğe yaklaşma çabaları her zaman sonuçsuz kalacaktır ve hatta kendi tabanının siyasal dinciliğe kaymasına da yol açacaktır, açmıştır! MHP şunu anlamalıdır ki insanlar MHP liderinin veya kadrosunun hikmetlerinden dolayı milletini sevip Müslümanca davranmıyor… Kimse kusura bakmasın ama MHP olsa da olmasa da Türk çocukları milletlerini sevip millet bekası için mücadele edecektir. Ve belki  MHP’nin siyasal dinci popülizmiyle uyuşturulmasa, Türk çocuğu çok daha  üretici ve akılcı olabilir…

Memlekette etnik ırkçılık,  alıp başını giderken  her gün he türlü ihanetle ve tehditle  gündemi belirlerken Türk insanının, haftada veya ayda bir  MHP liderinin  ağzından “iktidarı yıpratmayacak, dinci seçmeni küstürmeyecek”  suya sabuna dokunmaktan duyduğu rahatsızlıkla da mazur bir iki lâf işitmesi artık sabrı ve tahammülü zorluyor.

MHP, olayları, ancak kendi aklının hızıyla algılayıp zaman zemin kollamaktan konuşmaya zaman bulamayan, popülist hafif dinci liderinin ve siyasî bilincinin hikmetlerini beklemeye devam ederse; memleketin etnik ırkçılıkça bölünmesine ağzı açık ayran budalası gibi seyirci kalacak… Ondan sonra da zaten milliyetçiliğinin kimseye bir gereği ve faydası kalmayacak…