Olumsuz düşünmemek lâzım, biliyorum… Ümitli olmak lâzım, biliyorum.Merak ettiğim, ülke açıkça bölünmeye giderken ne düşünmem gerektiği… Olanlar olmuyormuş gibi yaparak nasıl idare edebilirim?
Birileri açıkça düşmanlıklarını ilân ederken ne hissetmeliyim?
Bir düşmanı kendimden kabul edebilir miyim?
Kendimi inkâr ederek iç barışımı ve huzurumu sağlayabilir miyim?
Kimse kusura bakmasın, deprem bu ülkedeki çatlağı derinleştirdi. Gönlümdeki kırıklığı derinleştirdi.
Nankörlük, hınç, açgözlülük, kindarlık, vahşet ve kabilecilik bizi esir aldı…
Benim gönlüm kırık arkadaş, kimse kusura bakmasın…
2 yorum:
haklisin ne diyebilirim!
Ses vermeniz yeter, sağolun abacığım.
Yorum Gönder