İyilik Ve Kötülük Üzerine Naif Bir Akıl Yürütme

İyilik ve kötülük üzerine düşünmek çok mu  bayat bir iştir?

Bilmiyorum ama artık kavramların açıkça anlamsız, işlevsiz kaldığı bir ülkede, bunu bir kere bir kere daha düşünmeden edemiyorum.

İyilik üzerine düşünmek   yalnız başına anlaşılır bir şey midir?  Neden olmasın?

İyilik faydadan farklı bir şey. Fayda kişiden kişiye göre değişiyor. Oysa iyilik bizim ne düşündüğümüzden farklı olarak var olan bir hal.

O halde iyilik ne? İyilik varoluşu destekleyen her şey. Hayatta kalmamız için “kesinlikle” gerekli olan her davranış, bizim  göreceliğimizden bağımsız olarak “iyi”.

O halde “kötü” ne? Kötü de var oluşumuza aykırı olan her  davranış.

Neden iyiliği ve kötülüğü birer davranış olarak tanımladım?

Çünkü tabiatın kendisinde  varoluşumuza yönelik bizimkinden başka “bilinçli” bir tehdit yok. Bir aslanın bizi yemesi bize kötülük için değil, tabiatının  zorunlu ve otomatik sonucu olarak gerçekleşir. Hiçbir deprem insanı yok etmek için meydana gelmez. Bundan dolayıdır ki var oluşumuzu sonlandıran bu gibi irade dışı halleri “kötü” diye nitelendirmek kategorik olarak değil sadece değer yargılarımız açısından mümkündür.

O halde iyilik ve kötülük birer bilinç işi… Bunlar insanın var oluşa bakışına göre ortaya çıkan davranışların iki temel nitelemesi. Görünüşte kötü olan bir davranışın aslında iyi olduğunun ortaya çıkması gibi durumlar iyinin ve kötünün anlaşılamaz olduğunu değil aksine anlaşılabilir olduğunu ispatlar. Eğer öyle olmasaydı neden bazı davranışları hiç yapmamak üzere ciddi bir toplumsal mutabakata varır ve bu mutabakatın istisnası olan aykırılıkları cezalandırırdık ki?

Kötüler, insanın var oluşuna zarar vermeye çalışanlardır. Kötülüğün var oluşu, var olmak iradesinin önce geldiğinin ve mutlak olduğunun ispatıdır. Çünkü ancak var olmak arzusu  var ise  onun var oluşu, reddedilmeye çalışılabilir. Varlığı bilinmeyen şeyleri reddedemeyiz. Ama bu ayrı bir konu.

O halde iyilik var oluş  iradesinin mutlaklığı ile bağlı şekilde mutlaktır ve vardır.

Kötülükse onun mutlaklığına duyulan düşmanlığın  adıdır.

Belki daha sonra iyiliğin mahiyetine değiniriz.

Kim bilir?