Hayali Milletin Hayali Ekini

 

Hayali bir millet için uğraşıp duruyoruz.

 

Bugün “Evrim Ağacı” videolarından birinin seyrediyordum.

 

Yapay zekânın sanalağ üreticilerini nasıl yere serdiğini, “algoritma” Tanrısının eğilimleri nasıl belirlediği, içeriklerin nasıl önemsizleştirildiğini anlatıyordu, Çağrı Mert BAKIRCI.

 

Algoritma sadece bir sanalağ tarlasında ya da arsasında geçirilen zamanı ölçüyor. O tarlada ne yetiştirildiğiyle falan hiç ilgilenmiyor.

 

Kısacası algoritma zaten sayısal olan bir ortamı iyice sayısal hale getirdi. Bu ikinci diferansiyel gibi bir şey mi acaba?

 

Peki ben bunları niçin yazıyorum?

 

Aslında algoritma manyaklığı toplumdaki yapaylığı, toplumdaki sahteliği ortaya çıkardı. Neden?

 

Çünkü yücelttiğimiz, idealize ettiğimiz insan yığınlarının gerçek eğilimleri yapay zeka ile iyot gibi açığa çıktı.

 

“Fenomen” denen insanlar tek satır yazı yazmadan, tek bir şiir okumadan, tek bir resim yapmadan, kitlenin içgüdülerini dürtüyor.

 

Böyle bir toplumda bir şeyler yazmak, çizmek, üretmek anomalinin, “sapkınlığın” ta kendisidir. Mevcut kitlenin yarattığı sözsüz, ifadesiz, içgüdü, tepki ortamında hâlâ ünlü bir yazar, ressam, kompozitör vs olmak dünyanın en aptalca beklentisidir.

 

Yeri geldi diye söylüyorum. Artık arkaik kalan o yaratmak zamanlarının son kahramanlarından Nihat Genç yozlaşmış, bozulmuş, çarpılmış şöhret makinesinin dişlileri arasında sıkıştı, ömrünün son yıllarında. Bu kitlenin gerçek tarlasına biz hâlâ hayalimizdeki milletimizin hayali tohumlarını ekmeye , hayali ekinlerini biçmeye çalışıyoruz. Algortimanın sömürülen  seçiciliği, seçilmenin gerçek ölçülerini zehirli buharıyla öldürüyor.

Görsel bağlantısı: https://ereneth.medium.com/algori%CC%87tmalar-e6b5990ca7f3